To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie.

II niedziela Wielkiego Postu

Dzisiejsze czytania: Rdz 22,1-2.9-13.15-18; Ps 116,10.15-19; Rz 8,31b-34; Mt 17,7; Mk 9,2-10

(Mk 9,2-10)
Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych

Jezus bierze z sobą Piotra, Jakuba i Jana...To trójka do "zadań specjalnych". Właśnie im objawia swoją chwałę. Przemienia się wobec nich...pokazuje, że jest Panem. A wraz z Nim pojawiają się Mojżesz i Eliasz....ten, który wyprowadził Izraela z niewoli...i ten, który był największym pośród proroków Starego Testamentu. Jezus ukazuje się zatem jako Pan historii...Historii Narodu Wybranego, który stał się jednym z filarów cywilizacji łacińskiej....
Potem odzywa się głos: To jest Mój Syn umiłowany....Jego słuchajcie...
Bóg osobiście wskazuje na Jezusa...daje do zrozumienia apostołom kim naprawdę jest ich Nauczyciel...Teraz już nie będą mieć żadnych wątpliwości...przynajmniej nie powinni.

Jak ten fragment ma się do nas - współczesnych?
Każdy z nas ma swoją Górę Przemienienia...na niej Bóg objawia Swoją Chwałę...
Na której mówi nam: To Ja jestem Panem....Jestem Twoim Bogiem...
To także góra, na której my doznajemy przemienienia...na której zmienia się nasze życie...
To nie musi być dosłowny szczyt...choć ja lubię iść w góry...bo szczególnie mocno czuję tam, Bożą Obecność....ale nasza Góra Przemienienia może być w zaciszu domu...
Albo przed tabernakulum....ważne jest to, by schodzić z niej przemienionym - innym niż się wchodziło....

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.