Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa.

Wielki Piątek

Dzisiejsze czytania: Iz 52,13-53,12; Ps 31,2.6.12-13.15-17.25; Hbr 4,14-16; 5,7-9; Flp 2,8-9; J 18,1-19,42

(Iz 52,13-53,12)

Oto się powiedzie mojemu Słudze, wybije się, wywyższy i wyrośnie bardzo. Jak wielu osłupiało na Jego widok - tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i postać Jego była niepodobna do ludzi - tak mnogie narody się zdumieją, królowie zamkną przed Nim usta, bo ujrzą coś, czego im nigdy nie opowiadano, i pojmą coś niesłychanego. Któż uwierzy temu, cośmy usłyszeli? na kimże się ramię Pańskie objawiło? On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi. Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało. Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami.

Wielki Piątek to pamiątka męki i śmierci Jezusa...W tym dni w szczególny sposób towarzyszymy Naszemu Panu na drodze krzyżowej...W czasie liturgii wsłuchujemy się w fragment Ewangelii Jana dotyczący męki Pańskiej. Ale ja chcę zatrzymać się na fragmencie z Izajasza, który wiele lat wcześniej przepowiedział śmierć Sługi Jahwe...Wsłuchując się w ten fragment proroctwa, widzimy wszystko to, co wydarzyło się na Golgocie...i wszystko, co poprzedziło tamte wydarzenia...

Jak wielu osłupiało na Jego widok - tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i postać Jego była niepodobna do ludzi ... Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Te opisy przywołują biczowanie i cierniem ukoronowanie...

Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Prorok daje jasno do zrozumienia...On dźwigając krzyż...dźwigał nasze boleści...w momencie włożenia na Jego barki krzyża, włożono na Jego barki nasze cierpienia...Przebity na krzyżu bok...był przebity za nasze grzechy...
biczowanie...upadki...przybicie do krzyża...to wszystko stało się z powodu naszych win...

W Jego ranach jest nasze zdrowie...Jego rany przyniosły NAM uzdrowienie...i uwolnienie....
Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. To jest warte podkreślenia...WSZYSCYŚMY pobłądzili...nie ma wśród nas człowieka, który jest bez winy...Pan zwalił na Niego winy NAS WSZYSTKICH...Ciebie i mnie...

Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. Cierpienie przeżywane w milczeniu...Chrystus ani razu nie wypowiedział nic przeciw oprawcom...Tylko prosił by Ojciec przebaczył im..."bo nie wiedzą, co czynią". Ani słowa skargi...ani słowa złorzeczenia...Przyjął ten kielich, który miał pić...zgodził się na niego...bo taka była wola Ojca.

Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało. Zgładzono Go...zabito...złożono w grobie...Mimo, że nikomu nie zrobił nic złego.
Oddał swoje życie za grzechy ludu...Za nasze grzechy...

Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Jego śmierć jest ofiarą...
Ofiarą za grzechy...tak jak niegdyś w świątyni składano w ofierze za grzechy baranki...Tak On...
Stał się ofiarą za nas...

Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami.
Jego śmierć...Jego cierpienie...przyczyni się do usprawiedliwienia nasz wszystkich...
Pamiętajmy o tym...

Nie tylko w Wielki Piątek...

On umarł...By każdy z nas mógł żyć...